Serek wiejski cottage cheese

Skąd się wziął serek wiejski?

Początków serka wiejskiego dopatrywać można się już u starożytnych Greków i Egipcjan.  Cottage cheese nazywany jest także Dutch cheese lub schmierkaese. Po raz pierwszy nazwę cottage cheese użyto oficjalnie w 1831 roku i odnosiła się ona do serków produkowanych w wiejskich chatach, z mleka pozostałego z wyrobu masła.  Jednak serek wiejski największą karierę zrobił w Ameryce gdzie pod nazwą Cottage cheese („serek wiejski”) produkowano jedyny w swoim rodzaju ziarnisty twarożek.

Nazwa “cottage” wywodzi się najprawdopodobniej od starofrancuskiego (ok. drugiej połowy XIII wieku) cote" – co znaczyło „chata, szałas” oraz anglo-francuskiego przyrostka -age oznaczającego obejście dookoła tego domostwa ( cote + -age = cottage). Z późniejszych transformacji językowych wynika, iż “cottage” oznacza urbanistycznie małą wiejską rezydencję”. Zatem serki produkowane w takich gospodarstwach przybrały nazwę „cottage cheese” czyli serek z wiejskiego domku.

Zastosowania kulinarne serków typu cottage

Sukces serka wiejskiego niewątpliwie tkwi w jego neutralnym smaku. Lekko słodki z nutką kwasowości w tle może stanowić bazę do wielu ciekawych potraw. Generalnie serek wiejski wykorzystuje się jako szybką przekąskę „soute”. Niemniej jednak wyobraźnia kulinarna rozpostarła przed niepozornym serkiem wiejskim istne „serowe teatrum”.

Oprócz podstawowej wersji serka można go śmiało spożywać z dodatkiem róznych świeżych owoców i odrobiny cukru, chrupiących płatków śniadaniowych, otrąb i cynamonu czy bakalii.

Niektórzy jadają serek wiejski z warzywami: pomidorami, ogórkami, rzodkiewkami, kalarepką czy z przyprawami sezonowymi (koperkiem, bazylią, czosnkiem). Serek ten jest także wykorzystywany - szczególnie w krajach anglo-saskich do przygotowywania odmiany pieczonych serników (tzw. curd cakes) lub jelly salad czyli miksu serka z owocami i galaretką.

Serek ten może też służyć jako dip do warzyw, nadzienie do naleśników lub blinów. Cottage cheese z owocami tj. gruszki, brzoskwinie, banany jest standardowym daniem w tzw. kuchni domowej w USA.

Jak powiniem wygladać serek wiejski 

Serki wiejskie powinny charakteryzować się typowym wyglądem: barwą białą do lekko kremowej, izolowanymi ziarnami sera o podobnej wielkości (w zakresie od 3 do 12 mm w zależności od pożądanej ziarnistości produktu) pokrytymi śmietanką, bez wodnego wycieku i kożucha.

Konsystencja powinna być jednolita, z grudkami, luźna. Ziarna nie powinny być gumowate. Śmietanka nie powinna być zbyt wodnista. Zapach i smak czysty, łagodny, lekko kwaśny bez obcych posmaków i zapachów, dopuszczalna jest nuta zapachowa pasteryzacji. Wysoką jakość organoleptyczną produktu obniża gorzki lub zbyt kwaśny posmak oraz nierównomiernie ziarna lub zbyt małe ziarna. 

Wartość odżywcza  cottage cheese
Pokusiłabym się o stwierdzenie, że sukces serków wiejskich w dużej mierze leży nie tylko w ich neutralnych cechach organoleptycznych, ale także, a może przede wszystkim w wartościach odżywczych tych produktów. Serki wiejskie to produkty niskokaloryczne. Zawierają niewiele tłuszczu i węglowodanów przy jednoczesnej wysokiej zawartości białka. Są to doskonałe produkty dla osób kontrolujących swoją masę ciała oraz chcących wzbogacić swoją dietę w wartościowe białko. Tego typu produkty polecane są osobom aktywnym fizycznie oraz sportowcom chcącym odbudować swoją masę mięśniową.

W 100 g porcji serka wiejskiego w wersji standardowej mieści się około 97 kcal, 5 g tłuszczu, 2 g węglowodanów oraz około 11 g białka. W 150 g opakowaniu serka ziarnistego znajduje się około 120 mg wapnia / wg Tab. wart. odżywczych - H. Kunachowicz i wsp.; 2005). W 100 gramowej porcji znajdziemy także około 8 mg magnezu (2% RDA), fosforu (159 mg – 23%), sodu 364 mg (24%) oraz cynku 0,40 mg (4%). Zawierają też ok. 37 mikrogramów witaminy A (5%).  W przypadku wersji light odpowiednio około 81 kcal, 11 g białka, 3 g tłuszczu oraz 2,5 g węglowodanów.